karar verdim yakın zamanlarda yine dövdürtcem kendimi... şekline de karar verdim, yerine de... ama bu allerjik bünyenin yine güneş görünce kabarmaması, şeklin üç boyutlu hale gelmemesi için eylüle kalacak galiba... aklıma azcık daha önce gelseymiş ya!
"bu sabah yağmur var istanbul'da", ben pencerenin ardına saklanmış sokağı izlemekte ve içimdeki tekir kırgın kırgın bakmakta yüzüme... bugün anılardan başka hiçbir şeyim yok... elimdeki "aşk" dolu kupadan yudumlayarak yağmuru izliyorum... ve bekliyorum sanki, hiç gel(e)meyecek birini... oysa gelse şimdi, aniden çalınsa kapı, kapıyı açtığımda karşımda o olsa... bir an bakışsak, sonra hiç vakit kaybetmeden sarılsak... ayrılmasak... "geçmiş"in ve "gelecek"in olmadığı sonsuz bir "şimdi" içinde... bugün yağmur var istanbul'da... rüzgâr, o hiç gel(e)meyecek olandan şarkılar fısıldarken, ben cumbada eski bir istanbul hanımefendisi suretinde beklemekte... ve dışarıda hüzün var bugün, bu gece, bitmemecesine... o burada... gelse de, gelmese de... yüreğimdeki tekir kıpırdanıyor, tatlı mırıltılar içimde... biliyorum benimle ve o bilmese de; tar/lihim ellerinde...
Yorumlar
yalnız karşı çıkmayı anladım da, destekledi nedir yahu :) "yap kızım, tabi ki kızım" :D
babam önce karşı çıktı, sonra hoşuna gitti ve destekledi, aynen belirttiğin gibi dedi valla :)