Öyle çok zaman oldu ki gerçekten bir şeyler yazmayalı, kelimelere ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Yazamıyorum... Zavallı cümlecikler dökülüyor ellerimden, vazgeçiyorum. Elbet yine kavuşacağım sözcüklerimle ama ne zaman bilmiyorum. Bu aralar tatlı telaşlar içindeyim. Bir yandan iş, bir yandan özel işler derken geri kalan her şey -ki buna bazen dostlarım da dahil- vakitsizlikten uzak kalıyor. Ama az kaldı... Birbirimizle olacağımız günler yakın...