bugün dersteyken deli bir yağmur başladı... gök delindi sanki... o an, orada, kimliğimden sıyrılıp yağmuru iliklerime kadar hissetmek istedim... tarifsiz hüzünlerle doluydum, hem ağlamak da istiyordum... yağmur damlalarına karışırken gözyaşlarım, rahat rahat dökülürdüm...
yapamadım... çocuklar çehov'dan "korkulu gece"yi okuyorlardı. pencerenin yanına geçtim, rüzgârın göğsüme dolmasına, yağmurun hafif de olsa yüzüme değmesine izin verdim... aklımda bir şarkı; "kimdi giden kimdi kalan" geç(eme)mişe gittim...
giden miydim, kalan mıydım, hep hatırlayacak olan mıydım, unutulacak mıydım; bilmemekteydim...
Yorumlar
iyi geceler sevgili suskun güvercin... çok teşekkür ederim...
eşim internete düşmemden korkuyor :P
düşerken kim tutacak diye :))
iris sen tutarsın değil mi beni:)
iyi geceler :))
endişelenmesin eşin, ben tutarım seni düşerken :))
yaşar
aaa ne güzel :) çok sevindim :))
ben de sizi büyük bir keyifle izliyorum efenim... sizin de emeklerinize, gözünüzün gördüklerine sağlık :)