Ana içeriğe atla

günün şarkısı; moonlight sonata


Yorumlar

deep dedi ki…
Ay ışığının hüzünlü dokunuşu........kulakları duymayan bir adamın yüreğinde duyduğu sesleri evrene sunması ne güzel bir şey bu ya sağol ludvig van beethoven ...Ve tabi bunu bizlerle paylaşan iris sende sağol :)

Sevgilerimle....
iris dedi ki…
ben de 2 haftadır teşekkür ederiyorum kendisine :))
ayrıca rica ederim sevgili aklı selimim, ne demek :))
deep dedi ki…
:D:D:D:D
UykusuZ dedi ki…
bayılırım,wilhelm kempff yorumu en iyisidir
iris dedi ki…
:)) bu ara ruhuma en iyi gelen şey...

Bu blogdaki popüler yayınlar

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...

aynılarından istiyorum :)

bunların ikisini de istiyorum! çok tatlılar, çok! kedinin o kızgın bakışları, kızın o muzur ifadesi... lütfen, bana da... süphaneke dinimiz amin!