["ara ara yine, yeniden paylaşacağımdır diğer şiirsel öyküleri :)" demiştim "çöp çocuk ve kibrit kızın aşkı"nı yayınlarken... işte sırası geldi :))]
biz onu tanıyanlar
-arkadaşları-
ona roy diyorduk
tanımayanlar ise
"şu korkunç toksik çocuk"
bayılırdı asbest ve amonyağa
hele sigara dumanına
onun hava diye soluduğu
diğerlerinin ölümü olurdu!
bir kutu aerosol sprey
en sevdiği oyuncaktı
bütün gün onu sallayıp
sessizce etrafa sıkardı
beklerdi garajda
sabah karanlığında
araba çalışsın da
boğulsun diye egzosta
toksik çocuk'u ağlarken gördüm
yalnızca bir kere
bir parça sodyum klorit
kaçmıştı gözüne
bahçeye çıkardılar onu
temiz hava alsın diye
yüzü bembeyaz oldu
vücudu başladı sertleşmeye
kısa ömrünün son nefesinde
umutsuzluk vardı
temiz havadan ölüneceğine
hanginiz inanırdı
roy'un ruhu bedeninden ayrılırken
hepimiz sessizce dua ettik
cennete doğru uçup gitti
bıraktı ozon tabakasında bir delik
[dilerseniz de buradan bir tık]
biz onu tanıyanlar-arkadaşları-
ona roy diyorduk
tanımayanlar ise
"şu korkunç toksik çocuk"
bayılırdı asbest ve amonyağa
hele sigara dumanına
onun hava diye soluduğu
diğerlerinin ölümü olurdu!
bir kutu aerosol sprey
en sevdiği oyuncaktı
bütün gün onu sallayıp
sessizce etrafa sıkardı
beklerdi garajda
sabah karanlığında
araba çalışsın da
boğulsun diye egzosta
toksik çocuk'u ağlarken gördüm
yalnızca bir kere
bir parça sodyum klorit
kaçmıştı gözüne
bahçeye çıkardılar onu
temiz hava alsın diye
yüzü bembeyaz oldu
vücudu başladı sertleşmeye
kısa ömrünün son nefesinde
umutsuzluk vardı
temiz havadan ölüneceğine
hanginiz inanırdı
roy'un ruhu bedeninden ayrılırken
hepimiz sessizce dua ettik
cennete doğru uçup gitti
bıraktı ozon tabakasında bir delik
[dilerseniz de buradan bir tık]
Yorumlar