bu gece kendimi masalcı nineler gibi hissediyorum... bir arkadaşımla konuşurken, ona kendimle ilgili bir şeyler anlattım; onun yaşadıklarına paralel olan... çoğunu konusu geçene kadar hatırlamıyordum, sanki hepsi sıralarını beklemiş gibiydiler, anlattıkça anlattım, teker teker döküldüler...
sonra fark ettim ki benim hayatım hiç de monoton değil... her gün yeni bir film; iris sinemalarında... komedisi de var, dramı da, gerilimi de var, korkusu da var, romantiği, belgesel formatlısı da... hem, ücretsiz seyir imkanı da var, tek yapmanız gereken hayatıma karışmak -ki bu zaten maceraya da karışmak demek-... zira iris bir manyak paratoneri, sürekli çekim halinde...
ve bundan sonra "yaşamım monoton" demek yasak iris'e... çünkü, yaşadıklarımıza ayıp etmemek gerek...
Yorumlar