Sustu gecenin kuşu, yalnız kaldım işte şimdi. Sak/plandım gecenin en kör vaktinde bağrına, bir hançer gibi… sanki bir bataklıktı gece… ben mi batıyordum sürekli, yoksa o şefkatli kollarıyla sarmaya mı çalışıyordu beni, bilmiyorum… bildiğim, tarifsiz bir hızla düştüğüm içine…
Sonra, farkı kalmadı; dünün, yarınının. Bugünse metresi gibi zamanın.
Yorumlar