bugün biraz kendimi dinleme fırsatım oldu... geçmişe yolculuğa çıktım ufaktan... fotoğraflar, yazılar, şarkılar... birer birer hepsi çıktılar sahneye... biraz umut, biraz umutsuzluk oldular, doldular yeniden içime...
ama biri vardı ki içlerinde, her dinlediğimde ruhumu titreten... imrendiğim... ne güzel ve ne öz bir sözdür... "satırlara sığmadın"... dahası var mı? düşündüm de, ben de gerçekten sevdiğim kimseyi satırlara sığdıramadım...
(neredeyse altı ay oldu orhan atasoy'u kaybedeli... daha yapacak çok şeyi vardı, kısmet olmadı... nur içinde yatsın, mekanı cennet olsun...)
Yorumlar