Ana içeriğe atla

bir çığlık, bir korku, bir karabasan


içimde büyüyen bir şey var;
bir çığlık
çıkmak istedikçe düğümlenen,
çıkmak istedikçe derine gömülen,
çıkmak istedikçe büyüyen...
boğmaya çalışır gibi beni
içimde büyüyen bir şey var;
bir korku
bir el boynuma sarılmış gibi
nefes alamıyormuşum gibi
dört başı mamur bir günde
on başlı, on hançeri tenimde hissediyormuşum gibi,
durmaksızın kanıyormuşum gibi...
içimde büyüyen bir şey var;
bir karabasan,
kimse beni görmüyormuş gibi,
kimse beni duymuyormuş gibi,
sesim çıkmıyormuş gibi...
içimde büyüyen bir şey var;
bir çığlık,
bir korku,
bir karabasan gibi
çözemediğim...

Yorumlar

ɢ э ɢ ʝ dedi ki…
Senin acil bi tatile ihtiyacın var İris :DD
iris dedi ki…
:D kesinlikle gegi... ama imkansız şu an için :D
ɢ э ɢ ʝ dedi ki…
Vallahi bilemeyeceğim artık ne zaman imkanın olur ancak görünen o ki korkutuyorsun beni :DD

Acele et lütfen İris :D

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tarık Akan'a Veda

bazı insanlar vardır, samimiyetine, doğruluğuna inanmanız için tanımanıza gerek yoktur. sadece bilirsiniz.  tarık akan da o insanlardandı işte. size selam vermesi için sizi tanımasına gerek yoktu, göz göze gelmeniz yeterliydi. "ün"ü hazmedememiş kimileri gibi yapmacık, gurursuz ve büyük burunlu değildi. "halk"tı o... insandı...  kendisiyle tanışma imkanım olmasına rağmen neden bilmem tanışmadım. bakırköy'de olduğu gibi, yıllarca bodrum'da da karşılaştık, bazı günler ailesiyle şahbaz motel'e  gelirdi denize girmeye... çocuk halimle hayrandım, yetişkin oldum hayranlığım hiç a zalmadı. siyasi tavrını, dik duruşunu gördükten sonra hayranlığım daha da anlam kazandı.  hiç unutmam, gökyüzünün delindiği bir kasım günü bakırköy'de karşılaştık onunla. 2-3 metre aralıkla taksi bekliyorduk ve o benden önde duruyordu. o şemsiyesiz, ben şemsiyeli olduğum halde durdurduğu taksiyi bana gönderip kendisi o yağmurda beklemeyi seçti. öyle de nazik bir insandı.  kaz...

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...