iris hakkında gereksiz bilgiler ansiklopedisi, cilt 5
özel basım, resimli cilt
* çocukluğumdan kalma bi tane düzgün fotoğrağım yok... hepsinde ya koltuk, ya salıncak ya da merdiven tepesindeyim... bi de kabul ediyorum hafiften (!) pofudukmuşum... bkz:
* yaşayarak öğrenen tiplerdenim... zamanında elimi dikiş makinasında diktikten sonra, elimi her yere sokmamam gerektiğini öğrendim... ve cidden bir musibet, bin nasihatten iyi geldi... valla bak..
* küçüklüğümde yemekle ve uykuyla ilgili ciddi problemim varmış... uyumak bilmezmişim ve yemekten hiç hoşlanmazmışım... babannesi tarafından büyütülen bir çocuk olarak cidden ona olan borcumu ödeyemem... beni uyuturken uyuyakaldığını ve benim göz kapaklarımın ardına yapışıkmışcasına açık kaldığını belgeleyen bir sürü fotoğrafımız var... ayrıca ciddi manada huysuz olduğumdan kadıncağız bana tek başına yemek yediremiyormuş... annemin işi uzak diye, halam her öğle arasında işten çıkar, bize gelir, babannemle ikisi bir olup bana zorla yemek yedirir, sonra işe dönermiş... hee bir de bana aldıkları yatağı 3 yaşıma kadar kullanmamışım... o zamana kadar annemlerin yatağının üzerine kurulu olan sallanan yatakta uyumuşum... keyfe bak... yatağın sallanması durduğunda bir çığlık, artık aşağıdan hangisinin tekmesi denk gelirse! yatak sallanır, iris susar... sırf eziyetmişim yemin ederim!
* baba tarafındaki tek kız olduğum için doğduğumda 3 tane koç kurban etmişler (valla bana sormadılar, bana sorsalar, tavrım belli; "sakın kesmeyin!" derdim) ve haliyle azcık şımarık büyütüldüm...
* sadece bir kere dayak yedim, ama temiz yedim... hak etmiştim, anneciğimin ellerine sağlık harbiden :))
* atasözleriyle, deyimlerle konuşan bir insanım.. her duruma uygun bir lafım var... bazen ayaklı atasözleri ve deyimler sözlüğü olduğumu iddia edenler bile çıkabiliyor...
* erkeklerle büyümemden mütevellit küfür ve argo yelpazem ziyadesiyle geniştir... bu konuda babama teşekkürü bir borç bilirim, zira hem komik, hem de tam manasıyla yerine giden küfürleri hep kendisinden öğrenmişimdir.... hee diyeceksiniz ki hatun kişinin ağzına küfür yakışmaz... n'apalım şekerler, bu hayatta arada bir savurmak lazım ;)
özel basım, resimli cilt
* çocukluğumdan kalma bi tane düzgün fotoğrağım yok... hepsinde ya koltuk, ya salıncak ya da merdiven tepesindeyim... bi de kabul ediyorum hafiften (!) pofudukmuşum... bkz:
* yaşayarak öğrenen tiplerdenim... zamanında elimi dikiş makinasında diktikten sonra, elimi her yere sokmamam gerektiğini öğrendim... ve cidden bir musibet, bin nasihatten iyi geldi... valla bak..
* küçüklüğümde yemekle ve uykuyla ilgili ciddi problemim varmış... uyumak bilmezmişim ve yemekten hiç hoşlanmazmışım... babannesi tarafından büyütülen bir çocuk olarak cidden ona olan borcumu ödeyemem... beni uyuturken uyuyakaldığını ve benim göz kapaklarımın ardına yapışıkmışcasına açık kaldığını belgeleyen bir sürü fotoğrafımız var... ayrıca ciddi manada huysuz olduğumdan kadıncağız bana tek başına yemek yediremiyormuş... annemin işi uzak diye, halam her öğle arasında işten çıkar, bize gelir, babannemle ikisi bir olup bana zorla yemek yedirir, sonra işe dönermiş... hee bir de bana aldıkları yatağı 3 yaşıma kadar kullanmamışım... o zamana kadar annemlerin yatağının üzerine kurulu olan sallanan yatakta uyumuşum... keyfe bak... yatağın sallanması durduğunda bir çığlık, artık aşağıdan hangisinin tekmesi denk gelirse! yatak sallanır, iris susar... sırf eziyetmişim yemin ederim!
* baba tarafındaki tek kız olduğum için doğduğumda 3 tane koç kurban etmişler (valla bana sormadılar, bana sorsalar, tavrım belli; "sakın kesmeyin!" derdim) ve haliyle azcık şımarık büyütüldüm...
* sadece bir kere dayak yedim, ama temiz yedim... hak etmiştim, anneciğimin ellerine sağlık harbiden :))
* atasözleriyle, deyimlerle konuşan bir insanım.. her duruma uygun bir lafım var... bazen ayaklı atasözleri ve deyimler sözlüğü olduğumu iddia edenler bile çıkabiliyor...
* erkeklerle büyümemden mütevellit küfür ve argo yelpazem ziyadesiyle geniştir... bu konuda babama teşekkürü bir borç bilirim, zira hem komik, hem de tam manasıyla yerine giden küfürleri hep kendisinden öğrenmişimdir.... hee diyeceksiniz ki hatun kişinin ağzına küfür yakışmaz... n'apalım şekerler, bu hayatta arada bir savurmak lazım ;)
Yorumlar
hahahaaa
kesinlikle farkındayım carmen.
dayak konuları feci malzemedir aslında...
ben de çok terlik yedim sevgili validemden...
ama allah var sadece bir kez dövdüler beni.
20 aralık b1980 de başladılar vurmaya...
4 ocak 1981 de bitirdiler...
:))
tarihlerde yanılmış olabilirim ehi.
wooww :D vronskyciim tarihler konusunda yanıldığını umuyorum :D
annem daha çok cezalandırma yöntemini kullanırdı :)) en kötüsü de, mesela sokağa çıkartmazdı, kapıya gelen arkadaşlarıma da; "iris dışarı çıkaz, çünkü cezalı" diye ifşa ederdi... çok fenaydı, dövse daha iyiydi :D