ayna

ayna ki, sırları tutar içinde
- dökülmüş olsalar da...
beni şimdi
ayna say, içinde sen olan sırlarıyla...
ben, sen ve ayna
gecenin karanlığında
adı "aşk" olan huzursuzlukla
yoksulluk çekmekteyken
ve izlemekteyken zamanı
usulca soluyor mavisi göğün.
siyah-beyaz suretlerimiz yansıyor
titriyor soluğumuz havada.
ve kırık düşlerimizle
sabitiz...
belirmişken
kim "taklit ediyor" diyebilir aynaya!