özledim...

anneler günü geliyor... ve nişan tarihim yaklaşıyor... ve ben galiba bu iki sebebin etkisiyle bu ara yine anneme takmış durumdayım... yoo, depresyonda değilim, hatta anlamsız şekilde mutluyum, tuhaf şekilde her şey son derece düzgün ve sorunsuz geçiyor.
ama annem her gece rüyama giriyor... onu çok özledim. çok çok özledim...

isterdim ki yanımda olsun... isterdim ki her zaman ki gibi erken davranmasın gitmek için... isterdim ki, neyse...

Yorumlar

khaos dedi ki…

Aaaa nişan ne zamannn:))

15 Mayıs 2009 21:17

khaos dedi ki…

Süper..
En kocamanından ömür boyu mutluluklar:))

15 Mayıs 2009 21:29

iris dedi ki…

çok teşekkür ederim :))

15 Mayıs 2009 21:45

Bu blogdaki popüler yayınlar

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...