Ana içeriğe atla

denizzzzzzz!


denizi özledim...
suya giresim, buruşuncaya ve hafiften morarıncaya kadar çıkmayasım var.
yakın bir arkadaşımla 29 mayıs - 1 haziran tarihlerinde olympos'a gitme planımız vardı ama şimdilik iptal ettik...
ama eğer planı uygulayabilirsek,
dünyanın en mutlu insanı olacağım...

denizeeeee
gitmekkkkk
istiyorummmmmm....

Yorumlar

GÖK-TÜRK dedi ki…
Evet yaz geldi artık...Ben de denize girmekten ziyade deniz kıyısında bir sahil çay behçesinde denize karşı bir çay yudumlamak isterdim şimdi serin serin...:)))
İnşallah siz de gidersiniz...
10 Mayıs 2010 00:28
iris dedi ki…
:)) teşekkür ederim...
sizin isteğiniz de en yakın zamanda gerçekleşir umarım :)
10 Mayıs 2010 00:31
NİLAY YÜCENUR dedi ki…
ah ahh valla iç sesim olmuş, düşündüklerimi yazmışsın :) deniz istiyorummm
10 Mayıs 2010 11:28
iris dedi ki…
:))
o zaman bir an önce fırsatımız olsun, denize gidelim :)
10 Mayıs 2010 12:04
UykusuZ dedi ki…
tam 2 saat denizin dibinde uyudum ctesi, sölemesi ayıp deniz 0 restoranı var yeğenimin, e yazlık ta 450 mt zaten.
19 mayısta olymposa davet edildim ama hala kararsızım.
Davet yok istediğiniz zaman gelin kalın yavrucum
10 Mayıs 2010 15:17
iris dedi ki…
ama ama hiç bir jedi, padavanını kıskandırır mı :))

ayy bizde aksilik çıktı :( yoksa gidecektik...

senin yerinde olsam 1 dakika durmam :) ama sen zaten denizin dibindesin :))
10 Mayıs 2010 20:22
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...
35 yorum
Devamı

aynılarından istiyorum :)

bunların ikisini de istiyorum! çok tatlılar, çok! kedinin o kızgın bakışları, kızın o muzur ifadesi... lütfen, bana da... süphaneke dinimiz amin!
6 yorum
Devamı

şimdi, biliyorum

"bu sabah yağmur var istanbul'da", ben pencerenin ardına saklanmış sokağı izlemekte ve içimdeki tekir kırgın kırgın bakmakta yüzüme... bugün anılardan başka hiçbir şeyim yok... elimdeki "aşk" dolu kupadan yudumlayarak yağmuru izliyorum... ve bekliyorum sanki, hiç gel(e)meyecek birini... oysa gelse şimdi, aniden çalınsa kapı, kapıyı açtığımda karşımda o olsa... bir an bakışsak, sonra hiç vakit kaybetmeden sarılsak... ayrılmasak... "geçmiş"in ve "gelecek"in olmadığı sonsuz bir "şimdi" içinde... bugün yağmur var istanbul'da... rüzgâr, o hiç gel(e)meyecek olandan şarkılar fısıldarken, ben cumbada eski bir istanbul hanımefendisi suretinde beklemekte... ve dışarıda hüzün var bugün, bu gece, bitmemecesine... o burada... gelse de, gelmese de... yüreğimdeki tekir kıpırdanıyor, tatlı mırıltılar içimde... biliyorum benimle ve o bilmese de; tar/lihim ellerinde...
2 yorum
Devamı