Çeşitli sebeplerden dolayı uzak [ve aldatmak zorunda] kaldığım kitaplarıma geri döndüm bugün... Oruç Arıoba'nın "İle"sini okudum. Hani herkes okuduklarında, izlediklerinde kendi yaşamından bir şeyler arar ya, öyle oldu tabii...
Aslında çok şey var yazacak, alıntı yapacak... Bu defalık kısa olsun istedim ve fazlasıyla yaşanmış olanı seçtim...
"Korkuyorum - aynı şeyleri yeniden yaşamak istemiyorum" dedin: Önceden başkaları ile birlikte yaşadıkların vardı tabii anılarında: onlar, şimdi, yaşamaya girişme durumunda olduğun 'yeni'ye, sanki, bulaşan, 'eski'lerdi.
Oysa ilişki, ne kadar uzun sürmüş olursa olsun, sanki hep 'yepyeni' olmak zorundadır: Yeniliğini yitirip, bir kez, eskilerin yinelenmesi hâline girerse, hiçbir şeye de yaramaz duruma düşer.
Aslında çok şey var yazacak, alıntı yapacak... Bu defalık kısa olsun istedim ve fazlasıyla yaşanmış olanı seçtim...
"Korkuyorum - aynı şeyleri yeniden yaşamak istemiyorum" dedin: Önceden başkaları ile birlikte yaşadıkların vardı tabii anılarında: onlar, şimdi, yaşamaya girişme durumunda olduğun 'yeni'ye, sanki, bulaşan, 'eski'lerdi.
Oysa ilişki, ne kadar uzun sürmüş olursa olsun, sanki hep 'yepyeni' olmak zorundadır: Yeniliğini yitirip, bir kez, eskilerin yinelenmesi hâline girerse, hiçbir şeye de yaramaz duruma düşer.
Yorumlar