Şu hayatta imrendiğim, ama bir yandan da hiç anlayamadığım insanlar tatlı sevmeyen insanlar...
Ben de sevmemeyi isterdim ama çok lezzetliler :(
ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...
Yorumlar
aslında kırk yıl geçse aklıma gelmezdi aram yoktu ama artık yavaş yavaş ısınıyorum ben bu tatlı olayına...
sen gel bu tarafa söz seni böle bi pastanın içine sokacağım ce eeee diye fırlıcan içinden huninle beraber ahahahaa
ben tatlılara karşı hep sıcaktım valla :))
sen beni pastanın içine sokarsan ben cee eee diye fırlamam ki, içten kemirmeye başlarım pastamııı, ama sırf heyecan olsun diye hunimi fırlatabilirim :))))