Ana içeriğe atla

ısrarkeş

geldiğim günden beri hava bulutlu..
sabah güzel, apaydınlık bir güneş -güne umutla başlamak- sonrasındaysa kara bulutların rüzgarla dansı.. ardından da bir ritüel gibi yağmurun başlaması..
o inat, biz ondan inat. ne kadar coşkuyla yağarsa yağsın plajdaki yerimiz değişmiyor, şemsiyelerin altında mıhlanmış gibi oturuyor, ısrarla güneşin açmasını bekliyoruz. ısrarkeş olduk; güneşi her defasında kandırıyoruz.

Yorumlar

absalom dedi ki…
hahahahaa
carmennnn...

hakkaten yağmur yağarken oturuyo musunuz şemsiyenin altında :)))

yemin ederim bunu çok görmek isterdim :P
Eliza Doolittle dedi ki…
O inat, biz ondan inat :)
Amsterdam'daki yaşantımın özeti olabilir..
iris dedi ki…
absalommm
Dün şakır şakır yağdı, foto çekemedik.havlulara sarıldık, şemsiyelerin altında sıcak, samimi oturduk, çay içtik. Güneş açar açmaz da yayıldık güneşin altına ;)
Bir daha yağmur yağarsa foto çekilir yollarım sana :)
iris dedi ki…
eliza :)
güneş bize hep gülümsesin :)
Sazan dedi ki…
Bu havada tatilde olmayı düşünemiyorum bile, kalanı da güzel geçsin :)
iris dedi ki…
:) hava çok sıcak, azcık bulutlu, arada da göstermelik yağıyor o kadar :)
çok teşekkür ederim bu arada :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tarık Akan'a Veda

bazı insanlar vardır, samimiyetine, doğruluğuna inanmanız için tanımanıza gerek yoktur. sadece bilirsiniz.  tarık akan da o insanlardandı işte. size selam vermesi için sizi tanımasına gerek yoktu, göz göze gelmeniz yeterliydi. "ün"ü hazmedememiş kimileri gibi yapmacık, gurursuz ve büyük burunlu değildi. "halk"tı o... insandı...  kendisiyle tanışma imkanım olmasına rağmen neden bilmem tanışmadım. bakırköy'de olduğu gibi, yıllarca bodrum'da da karşılaştık, bazı günler ailesiyle şahbaz motel'e  gelirdi denize girmeye... çocuk halimle hayrandım, yetişkin oldum hayranlığım hiç a zalmadı. siyasi tavrını, dik duruşunu gördükten sonra hayranlığım daha da anlam kazandı.  hiç unutmam, gökyüzünün delindiği bir kasım günü bakırköy'de karşılaştık onunla. 2-3 metre aralıkla taksi bekliyorduk ve o benden önde duruyordu. o şemsiyesiz, ben şemsiyeli olduğum halde durdurduğu taksiyi bana gönderip kendisi o yağmurda beklemeyi seçti. öyle de nazik bir insandı.  kaz...

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...