IRIS

bomboş... sanki kendi kendime konuşuyormuşum gibi... herkes gitmiş, ben tek kalmışım gibi... çok eskilerde kalmış o güzel kalabalık.

Şu hayatta imrendiğim, ama bir yandan da hiç anlayamadığım insanlar tatlı sevmeyen insanlar... Ben de sevmemeyi isterdim ama çok lezzetliler :(

Kaç gündür aklımdaydı yuvayı straforla kaplamak. Ama açıkçası Minik buna fırsat vermiyordu. Bugün hazır Minik yuvadan ayrılınca aldım içeriye ve kardeşimle birlikte bu hale getirdik yuvayı.  Daha yuvayı içeriye alacağım an koşup pencereye atlayan Minik ise tüm süreçte meraklı gözlerle izledi bizi. Bizi gördüğünde daha rahat ettiği için (görmediğinde sürekli perdenin altındaki boşluktan içeriye bakıyor, mama yerken huzursuz davranıyor) küçük bir pencere bıraktık.  Önü için bir şey yapamadık bakalım, belki iyi bir çözüm gelirse aklımıza yaparız...

Tanıyanlar bilir, hayvancıkları deli gibi severim. Gördüğünüz güzel kız kalbimin ve pencerimin yeni sahibi.  Adı mı? Adı, Minik...  Henüz 4-5 aylık, siz bakmayın fotoğraflarda öyle büyük göründüğüne... Öyle uysal ve oyuncu ki... Bazen sadece kendisini sevdirmek için pencereye minik patileriyle vurduğu oluyor. Karnımızın acıktığı zamanlarda yaptığımız şirinlikleri hiç söylemiyorum bile... Minik kızımı sahiplendirmek için ilan verdim ama büyümüş diye kimse almadı :( Ben maalesef ki eve alamıyorum, çocukluğumdan bu yana çok istediğim halde alerjim izin vermiyor.  Yine de onun için elimden geleni yapmak istedim. Minik'e yağmurdan ve rüzgardan korunması için evdeki plastik kutudan yuva yaptık. Ama kar yaklaştı... Havalar iyice soğudu. Küçük gecekondumuzu straforla kaplama zamanımız geldi. Bakalım, bugün yarın tamamlarız herhalde... Aşağıdaki fotoda gecekondusunun içinde Minik görünüyor... Yalanan beyaz ise yeni hayranım :) Kendisi hanım mı, bey mi henüz bilmiy...

  "gidiyorum ... ama sormuyorum kendime yol nerede? ... menzil neresi? ... amaç nedir? öpücük veriyorum fakat kendimden habersizim bu divane gönlümün tanrısı kimdir?"   (Furuğ Ferruhzad)

iris'le ilgili gereksiz bilgiler ansiklopedisi, cilt 2 * ilaç kullanmaktan nefret ediyorum. hayatımın hiçbir döneminde ufak bir ağrıda vs. ilaca saldırmadım (genellikle ağrıyan yerimin kopmasını beklerim) * çocuklarla ve hayvanlarla koşulsuz şekilde iyi anlaşıyorum... nereye gidersem gideyim ya çocuklar, ya hayvanlar ya da her iki grup da peşimden ayrılmaz. * sadece kırmızı oje sürerim. tırnaklarım diğer renklerle barışamadı, uyuşamadı... * küçüklüğümde evimizde sadece türk sanat müziği dinlenirdi, bense nefret ederdim... üniversite döneminde kendisiyle oldukça kaynaştım ve fark ettim ki, bilinçsiz olarak da olsa, neredeyse bir trt sanatçısının repertuarına sahibim. * siyah file çorabın hastasıyım. bi tarafımın donacağını bilmesem kışın bile giyerim. * çocukluğumda fotoğraf çektirmekten nefret ederdim. doğum günlerimden de nefret ederdim... mum üflemek bana azap gelirdi. doğum günlerim genellikle "fotoğraf çekilmeyeceğim", "mum üflemeyeceğim" diye ağlamakl...