daha önceden yayınlamış olsam da bu ara benim şarkım bu... ve hala muhteşem...
içimde, çıplak ayaklarımla deniz kenarında yürüme isteği...
bir şişe kırmızı şarap da eşlik ederse değmeyin keyfime...
içesim,sarhoş olasım, kaybolasım var...
ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...
Yorumlar
Güneş hafiflemiş olsa, yaz olsa, üstümde beyaz bir elbise olsa, elimde bir şişe güzel şarap ve uzun bir sahil olsa önümde...Hayat olsa önümde yaşanacak...
muhteşem...