Ana içeriğe atla
Uzun bir ayrılıktan sonra yine, yeniden...
Kırgınlığımı, kimsesizliğimi yendim de geldim...
Giderken, benden haber almasını istemediğim insanların ben ne yaparsam yapayım yine de karşıma çıktıklarını, benden haber aldıklarını gördüm de geldim.
Ama artık gitmek yok.
Yine buralardayım...
Herkese can-ı gönülden merhabalar :)

Yorumlar

victorvandort dedi ki…
yazmadığın dönemde blogunu farketmiş biri olarak hoşgeldin.
25 Haziran 2012 23:38
iris dedi ki…
Hoşbuldum efenim :))
26 Haziran 2012 09:41
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ara

ilişkilerle ilgili en gıcık olduğum kavramlardan birisi "ara verme"dir. hiç anlamam... bilgisayar mıyız lan biz, kapayıp açtığımızda eski, normal işleyişimize geri dönelim? mesele özlemekse, bunu dillendirmeden bahaneler uydur, görüşme, özle... mesele sorunlarsa konuş, anlat, dinle, çözmeye çalış... bir süre görüşmediğinde sorunlar ortadan kalkacak mı? ama mesele bu değil elbette. ara vermek ayrılığın önsözünü yazmaktır. kolaylaştırmaktır bir nevi... ilişkiye ara verilir, zaman geçer, bu sürede onsuz da yaşanılabildiği keşfedilir, ufak sorunlar göze batmaya başlar; zaman geçer, kişiler geçen zamanda kendilerini ayrılığa alıştırır... sonra birleşilir yeniden, ama kaçınılmaz son kapının eşiğinde beklemektedir... küçük bir kıvılcıma bakar her şey, önsözden sonra, roman da biter...
35 yorum
Devamı

aynılarından istiyorum :)

bunların ikisini de istiyorum! çok tatlılar, çok! kedinin o kızgın bakışları, kızın o muzur ifadesi... lütfen, bana da... süphaneke dinimiz amin!
6 yorum
Devamı